ساسی مانکن و الکسیس با ایران چه کردند؟!
نشان تجارت - محسن مهدیان فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت:
به رکورد جهانی دو میلیون کامنت " تتلو " تعجب زده خیره شدیم و با ترانه مبتذل "خانم. " اش متحیر ماندیم. با لایو "پسر ۱۴ ساله" بهت زده شدیم و با سرود دسته جمعی "آقامون جنتلمنه" در مدارس مبهوت ماندیم.
بیشتر بخوانید: همسر الکسیس تگزاس کیست؟ + عکس
با " تیک تاک " آشفته شدیم و این روز‌ها مقابل "کلیپ شرم" انگشت حیرت به دهان و "کاسه چه کنم" به کف گرفتیم. گیجیم و حتی نمی‌دانیم بر سر چه کس و کجا فریاد بکشیم. از هشتگ‌های سرگشته‌ای که نقش بادبزن جگر دارند، پیدا است که کپ کرده ایم.
اساسا مقابل نوجوان منفعلیم. از نام نوجوان به تینیجری رسیدیم که بگوئیم فرزند ما نیست و از همسایه است؛ تا راحت‌تر فراموش کنیم و وجدان درد نگیریم. از "بی تفاوتی" به "بیگانگی" رسیدیم و فراموش کردیم آنچه اینبار رها کرده ایم فرزندان خودمانند؛ بلکه خودمانیم.
بیشتر بخوانید: چرا الکسیس تگزاس با ساسی مانکن وارد همکاری شد؟ + عکس
فکر کردیم نقطه پایان ماجرا اعتراف "مائده هژبر" و محکومیت " سحرتبر " است و فکرنکردیم از جاهل اعتراف نمی‌گیرند و بیمار را زندان نمی‌کنند. خیال کردیم فرهنگ را هم با اقتدار امنیتی میتوان سامان دهیم.
نوجوانی در میان ما فوران بی معنایی است. تنها خواستیم بپریم و عبورکنیم. نبینیم و رد شویم. خیال کردیم در جمهوری اسلامی، جمهوری اسلامی بزنیم و سفره مان را جدا کنیم و برای فرزندان مان شهرک وسینما و پارک و رستوران حزب اللهی بزنیم ماجرا حل می‌شود. غوطه ور در قصه شنگول و منگول سطح تهدید را آقا گرگه دیدم و درب خانه را زبانه کشیدیم و فکر نکردیم از پنجره کف دست بچه‌ها آتش زبانه می‌کشدو ما محکوم روزگار می‌شویم. باور نمی‌کردیم روزگاری کلاس درس بچه هایمان بشود معبر مهاجرت سیاه به سرزمین غریبگی و غریبه ها.
امروز وحشت زده از سرچ گوگل پشت در‌های بسته ایم، اما سالهاست شبکه ملی اطلاعات را املی و توسعه شبکه‌های بومی را غربتی بازی دانستیم. خام اندیشانه صیانت از خانواده در عصر شبکه را حواله به فیلترینگ کردیم و ندانستیم که محدودیت بدون جایگزین نه اژدری است که توزیع کلید جهنم است و سرنوشتش سیاه‌تر از گور کافر.
بیشتر بخوانید: الکسیس تگزاس را بیشتر بشناسید
ما تخت بند شرایطی هسیتم که خود بر خود مسلط ساخته ایم. دوران طلائی نوجوانی در این مملکت رهاست. ۵ میلیون ویوی "کلیپ شرم" در چند ساعت اول را فال نیک بگیریم که تلنگر بیداری است. به این کپ کردن اجتماعی نیاز داشتیم و داریم.
